Ozonoterapia ? historia, zastosowanie i wpływ na organizm ludzki

Ozonoterapia to metoda leczenia, która obecnie znana jest na całym świecie. Należy między innymi do części programu leczenia nowotworów i stosowana jest, jako terapia pomocna przy leczeniu chorób przewlekłych.

Działanie ozonoterapii jest skuteczne i całkowicie bezpieczne dla organizmu ludzkiego. Terapia wykorzystuje mechanizm działania ozonu polegający na inaktywacji bakterii, wirusów, grzybów oraz pierwotniaków, a także stymulacji metabolizmu tlenowego i zwiększeniu aktywacji układu immunologicznego.

Historia powstania ozonoterapii

Ozonoterapia pierwszy raz została zastosowania około 150 lat temu, natomiast sam ozon odkryto w połowie XIX wieku. Ozon to gaz, który składa się z cząsteczki zbudowanej z trzech atomów tlenu. Posiada on niestabilną strukturę, a czas półtrwania ozonu w temperaturze około 20°C wynosi około 40 min.

W roku 1896 Nikola Tesla opatentował pierwszy generator ozonu. W kolejnych latach zastosowanie generatora ozonu stale rosło, lekarze przeprowadzali badania i obserwacje przy użyciu ozonu. Zaobserwowano silne działanie bakteriobójcze, przeciwzapalne i hemodynamiczne ozonu. Obecnie ozonoterapia jest stosowana w leczeniu około 115 różnych chorób.

Ozon odkryto w połowie XIX. wieku, zaś terapia ozonem jest stosowana od ponad 150 lat. Od roku 1896, gdy Nikola Tesla opatentował pierwszy generator ozonu, jego zastosowanie w medycynie stale rosło. Lekarze stosujący ozon w trakcie pierwszej wojny światowej odkryli, iż ozon poza właściwościami bakteriobójczymi ma silne działanie przeciwzapalne oraz hemodynamiczne. Ozon stosuje się w leczeniu 114 różnych chorób.

Zastosowanie ozonoterapii

Ozonoterapia jest terapią, która leczy zakażenia wywołane przez grzyby, bakterie, pierwotniaki lub wirusy. Odpowiednia dawka ozonu trafia do organizmu ludzkiego i niszczy mikroorganizmy wykazujące brak odporności na ozon.

Ozonoterapia jest skuteczna przy chorobach:

• zakaźnych (aktywuje układ odpornościowy)
• układy krążenia ? ozon poprawia zużycie tlenu przez komórki
• degeneracji stawów i dysków (stymulacja produkcji czynników wzrostu)
• częstych dolegliwościach bólowych
• leczenie ran zainfekowanych
• SARS
• otyłość
• choroby nowotworowe
• śródmiąższowe zapalenie pęcherza
• zapalenie wątroby
• opryszczka
• cukrzyca

Działanie ozonoterapii, a zdrowie ludzkie

Ozonowanie krwi żylnej nazywane jest autohemotransfuzją, cały zabieg polega na wkłuciu się do żyły pacjenta i pobraniu w ilości 100-150 ml krwi do specjalnie przygotowanej butelki z konserwantem zapobiegającemu krzepnięciu krwi. Czas oraz ilość dawki jest indywidualnie dopasowana do potrzeb i stanu pacjenta. Kolejno przy pomocy specjalnego sprzętu medycznego, wytwarza się mieszaninę tlenowo-ozonową. Sporządzona mieszanina zawiera odpornicą ilość ozonu i podawana jest do żyły pacjenta. Zabieg jest całkowicie bezpieczny i zawsze przebiega w sterylnych warunkach.

Ozon we krwi pacjenta

Ozon dostarczony do krwi pacjenta powoli zaburza integralność ścian komórkowych bakterii, utlenia fosfolipidy, hamuje wzrost komórek grzybów i niszczy kapsyd u wirusów. Ozonoterapia sprawia, że następuje wzrost poziomu glikolizy w erytrocytach, a więc rośnie stężenie 2,3-difosfoglicerynianu, który powoduje zwiększone uwalnianie tlenu do tkanek. Dodatkowo ozon stymuluje produkcję enzymów (katalazy, dysmutazy ponadtlenkowej i peroksydazy glutationowej), dzięki którym zabijane są wolne rodniki. Wykazuje również właściwości antyoksydacyjne, wywołuje zwiększenie stężenia interferonu i czynnika martwicy nowotworu.